ایمپلنت های مبتنی بر سلول های بنیادی با موفقیت انسولین را در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۱ ترشح می کنند

نتایج موقت از یک کارآزمایی بالینی چند مرکزی، ترشح انسولین را از سلول‌های پیوند شده در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۱ نشان می‌دهد. ایمنی، تحمل و کارایی ایمپلنت‌ها که شامل سلول‌های اندودرم پانکراس مشتق‌شده از سلول‌های بنیادی پرتوان انسانی (PSCs) بود، روی ۲۶ بیمار مورد آزمایش قرار گرفت. داده ها اولین شواهد از ترشح انسولین تنظیم شده با وعده غذایی را توسط سلول های بنیادی تمایز یافته در بیماران انسانی گزارش داده است، در حالی که انسولین ترشح شده توسط ایمپلنت ها اثرات جانبی در بیماران نداشت.

Eelco de Koning از مرکز پزشکی دانشگاه لیدن، می گوید: این مطالعه نقطه عطف مهمی برای حوزه درمان های جایگزین سلولی مشتق از PSC انسانی باقی خواهد ماند، زیرا یکی از اولین مطالعه هایی است که بقا و عملکرد سلول را یک سال پس از پیوند گزارش می کند.طی یک سال پیگیری، بیماران ۲۰ درصد نیاز به انسولین را کاهش دادند و ۱۳ درصد زمان بیشتری را در رنج هدف گلوکز خون سپری کردند، علاوه بر این، هیچ توموری به نام تراتوم وجود نداشت. به طور کلی، ایمپلنت ها به خوبی بدون عوارض جانبی شدید مرتبط با پیوند سازگار شدند.

برای اولین بار، ما شواهدی ارائه دادیم که PEC-01 مشتق‌شده از سلول‌های بنیادی می‌تواند به سلول‌های B بالغ تولیدکننده انسولین در داخل بدن بیماران مبتلا به دیابت نوع ۱ تبدیل شوند. این یافته‌های اولیه از بهینه سازی سلول درمانی و سرمایه‌گذاری آینده آن حمایت می‌کنند.

توسعه مسیر بالینی برای اجرای گسترده درمان جایگزینی جزایر مشتق شده از سلول های بنیادی برای دیابت نوع ۱ احتمالا طولانی و پیچیده خواهد بود. تا آن زمان، پیوند پانکراس و جزایر اهداکننده گزینه‌های درمانی مهمی برای گروه کوچکی از بیماران باقی خواهند ماند.