راهکاری جهت حفظ بقای سلول های پانکراسی

از آنجایی که اکسیژن رسانی به سلول های پیوند شده همواره بزرگترین چالش بوده است، با حل این مشکل می توان جزایر پانکراسی را تا حدی که عملکرد خود را انجام دهد، زنده نگهداشت. تست ایمپلنت نشان داده است که این سازه می تواند نزدیک به ۹۰% سلول های جزایر پانکراسی را چندین ماه زنده نگهدارد و در نتیجه سطح گلوکز خون را به میزان استاندارد تنظیم نماید. در مطالعه صورت گرفته توسط محققین دانشگاه MIT با همکاری کمپانی Beta-O2 technologies، ایمپلنتی قابل پیوند و مفروش با سلول های پانکراس طراحی و آزمایش کردند که منبع اکسیژن ویژه خود دارد و می تواند هر ۲۴ ساعت یکبار عوض شود.

در این طراحی جدید، محققین جزایر را درون پوششی از آلژینات کپسوله کردند. این پوشش پلی ساکاریدی مانع از حمله سیستم ایمنی به سلول های پانکراسی می شود اما اجازه تبادل انسولین، مواد غذایی و اکسیژن را می دهد. محققین در زیر این پوشش آلژیناتی، اتاقک گازی را طراحی کرده اند که حامل گازهای اتمسفری مانند نیتروژن، دی اکسید کربن و اکسیژن است. اکسیژن از خلال این غشا یا پوشش نیمه نفوذپذیر عبور می کند و به جزایر پانکراسی قالب گیری شده درون آلژینات می رسد.

محققین می گویند برای این که اکسیژن سلول ها برای ۲۴ ساعت تامین شود، فشار گاز درون اتاقک باید در حدود ۵۰۰ میلی متر جیوه باشد. بعد از ۲۴ ساعت، منبع اکسیژن از طریق یک پورت قرار گرفته زیر پوست تامین می شود. همان طور که گفته شد این اکسیژن رسانی منجر به حفظ بقای سلول های پانکراسی می شود و در نتیجه تنظیم قند خون در بلند مدت دست نخورده باقی می ماند.

0 replies

Leave a Reply

Want to join the discussion?
Feel free to contribute!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *